عید قربان در استان زیبای گلستان، زیبایی خاصی دارد. ظاهرا حدود 35 درصد این استان یک میلیون و هفتصد هزار نفری را ترکمن های عزیز که از اهل تسنن و دارای مذهب حنفی هستند، تشکیل می دهند. ترکمن ها قربانی را از واجبات می دانند و در صورت استطاعت مالی باید به تعداد اعضای خانواده قربانی کنند. قربانی را سه قسمت می کنند: یک قسمت برای خودشان، یک قسمت برای مهمان و قسمتی هم که برای در و همسایه توزیع می کنند. در ایام عید قربان بساط کباب و بخور بخور حسابی برپاست. رفت و آمدها دیدنی است، خصوصا اینکه به کوری چشم دشمنان و بدخواهان، رفت وآمد شیعه و سنی بسیار صمیمی و برادرانه است. مردم این استان، مردمی خیلی مهربان و خونگرمی هستند و عزیزان ترکمن هم همینطور. بعضی از شرکت ها و ادارات به ترکمن ها به مناسبت عید قربان پاداش یا عیدی می دهند، انگار این عید مخصوص آنهاست و نه شیعیان!. کاش می شد شیعیان عزیز هم این اعیاد اسلامی و الهی را جدی می گرفتند.

جالب است بدانید به برکت همین مردم، این استان در فریضه زکات مقام اول را در کشور دارد.

گفتم این استان مردم مهربانی دارد اما همین مردم در رانندگی بس عجولنند و به بوق زدن هم علاقه نشان می دهند!

متاسفانه آب این استان و خصوصا گرگان که مرکز استان باشد، از لحاظ  غیر بهداشتی بودن و آلودگی مقام اول کشور را دارد. و باز متاسفانه مقام اول سرطان مری را در کشور و به گفته بعضی ها در جهان  دارد. در رودخانه های این استان به ندرت شاید موجود زنده ببینید!

از موضوع دور افتادم؛ کلامی از امام راحل عزیزمان جمع بندی و حسن ختام این مطلب باشد:

     «عید قربان، عیدی است که انسان های آگاه را به یاد قربانگاه ابراهیمی می اندازد؛ قربانگاهی که درس فداکاری و جهاد در راه خدای بزرگ را به فرزندان آدم و اصفیا و اولیای خدا می دهد... این پدر توحید و بت شکن جهان، به ما و همه انسانها آموخت که... عزیزترین ثمره حیات خود را در راه خدا بدهید و عیدی بگیرید. خود و عزیزان خود را فدا کنید و دین خدا و عدل الهی را برپا نمایید. به همه ما ذریه آدم فهماند که «مکه» و منی قربانگاه عاشقان است و محل نشر توحید و نفی شرک که دلبستگی به جان و عزیزان نیز شرک است.» (صحیفه نور ج 15 ص 178)